22 juni 2011 - nog 5 dagen
Door: Ad
22 Juni 2011 | Verenigde Staten, Mitchell
De tent inpakken, dat is weer eens wat anders. Echt veel langer als het vertrek uit een motel, duurt het niet. Ik weet inmiddels precies waar ik alles in welke tas moet stoppen. Het doel is Mitchell, de eerste helft is een gemakkelijke tocht door een vallei, maar aan het einde komt weer een pas. In Mount Vernon een ontbijt genomen, zoals gebruikelijk een omelet. Er zit altijd iets bij wat ze hashbrown noemen, ik denk dat het geschaafde aardappelen zijn die vervolgens een beetje gebakken worden. Lekker? Nee, ik ben ze beu inmiddels. In plaats van de hashbrown krijg ik er enkele kleine pannekoekjes bij. Het vult prima, want er is onderweg vrijwel niets te krijgen. In Dayville maak ik kans, maar eigenlijk is dat te dicht bij. Ik ben dan nog niet toe aan de lunch.
En inderdaad rond half 11 ben ik in Dayville, waar een winkel is met een terras ervoor wat uitbundig versierd is met petunia’s. Dan maar koffie met een flinke koek erbij, vult ook lekker. Het is al vanaf een uur of 9 boven de 30 gr C. Heerlijk om te fietsen, maar het is wel een aanslag op de vochthuishouding. Boven op de pas maak ik de laatste bidon leeg, maar in de tas linksvoor zit altijd nog iets extra’s. En in dit geval een flesje cola.
Op de top staat aan de overkant een groep fietsers hun fietsen in elkaar te zetten. Uiteraard even een praatje. Het blijkt een groep te zijn die werken bij het Parks & Recreation Department van Oregon. Ze zijn een soort testrit aan het maken. Tijdens het praatje laat ik merken dat ik aan het einde mijn fiets wil verkopen. En Alexandra Phillips, hoofd van die afdeling, geeft me haar kaartje. Haar vriend heeft misschien wel belangstelling voor mijn fiets. Ik vertel er wel bij dat ik niet veel vraag voor de fiets maar ik eis er wel een ritje bij naar Eugene. Als ik daar naar toe gebracht wordt vanaf Florence, is dat best fijn.
Op weg naar boven is ook nog een man die bij Trek gewerkt heeft. Een van de groep is al naar beneden gefietst om mijn vraag uit te leggen. De man heeft gewerkt bij Trek en heeft veel contacten bij de fietszaken hier in de buurt. De man heet Jerry Nordquist en hij verwijst me naar Eurosport Bikeshop in Sisters, ik moet vragen naar Brad of Jason. Zij hebben mogelijk wel belangstelling voor mijn fiets. Ik kom vrijdagmorgen door Sisters en ik zie later op de kaart, zelfs door de straat waar de zaak is gevestigd.
In Mitchell heb ik weer een hotelkamer genomen, met Wifi. Dus vandaag volgt er weer een verslag. Gisteren op de camping was geen Wifi aanwezig. De teller staat op 103 km. Morgen is het doel Redmond, een afstand van ca 110 km. Na 27 km van de start volgt weer een pas, de Ochoco Pass. Ik heb op mijn GPS gezien dat het hemelsbreed een afstand is van 329 km tot het einddoel.
En inderdaad rond half 11 ben ik in Dayville, waar een winkel is met een terras ervoor wat uitbundig versierd is met petunia’s. Dan maar koffie met een flinke koek erbij, vult ook lekker. Het is al vanaf een uur of 9 boven de 30 gr C. Heerlijk om te fietsen, maar het is wel een aanslag op de vochthuishouding. Boven op de pas maak ik de laatste bidon leeg, maar in de tas linksvoor zit altijd nog iets extra’s. En in dit geval een flesje cola.
Op de top staat aan de overkant een groep fietsers hun fietsen in elkaar te zetten. Uiteraard even een praatje. Het blijkt een groep te zijn die werken bij het Parks & Recreation Department van Oregon. Ze zijn een soort testrit aan het maken. Tijdens het praatje laat ik merken dat ik aan het einde mijn fiets wil verkopen. En Alexandra Phillips, hoofd van die afdeling, geeft me haar kaartje. Haar vriend heeft misschien wel belangstelling voor mijn fiets. Ik vertel er wel bij dat ik niet veel vraag voor de fiets maar ik eis er wel een ritje bij naar Eugene. Als ik daar naar toe gebracht wordt vanaf Florence, is dat best fijn.
Op weg naar boven is ook nog een man die bij Trek gewerkt heeft. Een van de groep is al naar beneden gefietst om mijn vraag uit te leggen. De man heeft gewerkt bij Trek en heeft veel contacten bij de fietszaken hier in de buurt. De man heet Jerry Nordquist en hij verwijst me naar Eurosport Bikeshop in Sisters, ik moet vragen naar Brad of Jason. Zij hebben mogelijk wel belangstelling voor mijn fiets. Ik kom vrijdagmorgen door Sisters en ik zie later op de kaart, zelfs door de straat waar de zaak is gevestigd.
In Mitchell heb ik weer een hotelkamer genomen, met Wifi. Dus vandaag volgt er weer een verslag. Gisteren op de camping was geen Wifi aanwezig. De teller staat op 103 km. Morgen is het doel Redmond, een afstand van ca 110 km. Na 27 km van de start volgt weer een pas, de Ochoco Pass. Ik heb op mijn GPS gezien dat het hemelsbreed een afstand is van 329 km tot het einddoel.
-
23 Juni 2011 - 08:36
Wil:
Hoi Ad ik voel dat je naar het einddoel verlangd.Of heb ik het mis?
Nou dat is te begrijpen, na zo'n avontuur.
Heerlijk nog maar 330 km te fietsen.
Ook al is het je hobby, ik weet zeker dat ik het je niet nadoe.
gr en succes met de fietsverkoop.
Wil -
23 Juni 2011 - 09:58
Linda:
Hoi pap,
Nou, zo te lezen komt het met de verkoop van je fiets wel goed (en natuurlijk ook met de autorit naar Eugene).
329 km, dat begint echt te korten.
Geniet van de laatste dagen fietsen!
Liefs Linda -
23 Juni 2011 - 09:59
Rob V:
Het eind in zicht (alouwel met al die bergen). Prachtige foto's van die streek. Nog even Ad. Wat een tocht en wat een belevenis. Ik ga straks het lezen nog missen. Het is net een soap volgen, elke dag weer nieuwe ontwikkelingen, maar nu real-life.
Succes voor de laatste loodjes en tot (module) weerziens. -
23 Juni 2011 - 20:23
Mariët :
Hoi ad,
Wat gaat de tijd toch snel. Maar je bent vast blij dat je eind doel in zicht is. Super hoor, om trots op te zijn! Nog maar een paar km te gaan (nou ja een paar). Het is een beetje uit de richting, gezien vanuit Dongen maar anders had ik er gestaan met de gladiolen, o nee dat is weer bij de vierdaagse! Succes en geniet er nog even van, want voordat je het weet ben je weer aan het werk.
Groetjes Mariët
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
