weer een hele warme dag
Door: Ad
17 December 2012 | Vietnam, Mỹ Tho
Op weg naar Vinh Long
Vanochtend lekker vroeg uit bed en op pad, om 7 u stonden we bepakt en bezakt buiten. We werden aangesproken door een Duits echtpaar, en Duits is voor Janny. Ze vonden het onvoorstelbaar wat wij deden, op de fiets en zonder begeleiding. Maar zij weten waar ze vanavond slapen, en morgen, en de dag erna, enz. En wij moeten het maar afwachten. Maar goed, iedereen moet doen zoals ze het willen. Wij hechten nogal aan de vrijheid.
Vanaf My Tho moesten we naar Ben Tre, maar dat betekende ook de Mekong over, via die hoge brug die vanaf onze kamer hadden zien liggen. De weg ernaar toe was redelijk snel gevonden, de beklimming was een stevige. Winnen was niet nodig, dus de top haalden we toch wel. Een heel stuk snelweg genomen en ongeveer 7 km voor Mo Cay zagen we een weg rechts naar Vinh Long. Onze kaart gaf ook aan naar rechts, maar dan pas in Mo Cay. Maar goed, het stond er, rechtsaf naar Vinh Long, doen dus. De weg werd meteen stuk rustiger maar ook smaller.
Bij vertrek was het ca. 28 gr C, de temperatuur liep al snel flink op. Maar we lazen op nu.nl het weerbericht van vandaag in Nederland. Eigenlijk hetzelfde als hier, weinig kans op regen en de komende dagen schijnt regelmatig de zon.
Onderweg nog even wat gedronken bij een stalletje met niet alleen stoeltjes maar ook veel hangmatten. En wat geeft dan nog een groter vakantiegevoel? Bij mij is dat een hangmat. Ik had mijn fiets in de zon staan en bij terugkomst gaf de thermometer 50 gr C aan, dat werd gedurende het fietsen wel een heel stuk kouder. Zeker 10 gr kouder.
In een redelijk grote plaats wilden we een overnachting regelen, maar niemand kon ons helpen, voornamelijk door de taalproblemen. Zij geen Engels, ik geen Vietnamees. We kwamen langs een soort ziekenhuis, daar bleek een jongen een heel, heel klein beetje Engels te praten. Hij maakte een mooie tekening om bij een hotel te komen, maar na enkele kilometers zag de werkelijkheid er toch heel anders uit. Toch maar door fietsen en als het echt niet meer zou gaan, pakken we een taxi naar Vinh Long. Toevallig kwamen we door een grote plaats met een hele moderne grote kerk. We fietsten nog een stukje door, ik stelde voor dat ik terug zou gaan naar die kerk en daar vragen. Janny bleef in de schaduw wachten. Ik dus terug naar die kerk en daar een paar mensen gesproken en een van hen begreep ik wat ik wilde, hij zou met de bromfiets brengen. Dat bleek in de richting te zijn waar we vandaan kwamen. Ik wilde hem duidelijk maken dat mijn vrouw aan de andere kant stond te wachten. Dat kon ik hem dus niet uitleggen. Het zou een km extra zijn, klopte dus ook niet. Drie bruggen verder sloegen we een zijpad in, en we kwamen inderdaad bij een soort hotel. Er was ook nog een kamer vrij die ik wilde hebben. Maar nu moest ik hier duidelijk zien te maken dat ik eerst terug moest om mijn vrouw te halen en dat ik terug zou komen. Ik weet niet of ze het begrepen, maar ik ging wel, voor de 3e keer die 3 bruggen over. Janny meegenomen en nu voor de 4e keer die 3 bruggen over. Bij het hotel aangekomen en ingeschreven.
Wat hebben wij hier nu van geleerd? Bij elkaar blijven!!!
Bij dat hotel was een restaurant waar we wat gingen eten. We bestelden 2 schotels en wat te drinken. Er volgde even later een schotel met 2 soorten vlees. Maar was dat nu voor 1 of 2 personen? We konden aan de gebaren begrijpen dat het voor 2 personen was, dus wij samen die schotel opgegeten, redelijk lekker. We zaten wat te praten over nog iets te bestellen, want echt veel was het niet. Wat schetst onze verbazing, er kwam nog een schotel met ander vlees. Wat hadden wij dan begrepen? Na het op ons gemak opeten van schotel 2 kwam er een schaal rijst om erbij te eten. Dat nam ze maar mee terug, echt lekker uitserveren lukt dus nog niet erg.
En dit hotel heeft nog een bijzonderheid: een enorme herrie in de achtertuin. Er speelt een band, redelijke muziek, maar wel heel hard en op het bord aan de straat staat 24/24, dus dat voorspelt niet veel goeds. Ik ben er even naar toe gelopen, ca. 20 mannen en een paar vrouwen rond de band. Meteen kwamen 5 mannen op me afgerend en pakten me vast met de bedoeling om mee te nemen naar binnen. En wat ik nog niet had verteld, aan de muur van de kamer hangt een gebruiksaanwijzing voor condooms en de prijs van de kamer per uur. Dit alles lijkt toch wel heel veel op een hoerentent in de achtertuin.
Vandaag heb ik 47 km gefietst, met al die extra bruggen. Morgen is de planning om naar Vinh Long te gaan en dat gaat zeker lukken. We hebben de route verder naar de Cambodjaanse grens ook al besproken, moet toch lukken in 5 dagen of zoiets. We zijn nu in Vinh Thanh.
Vanochtend lekker vroeg uit bed en op pad, om 7 u stonden we bepakt en bezakt buiten. We werden aangesproken door een Duits echtpaar, en Duits is voor Janny. Ze vonden het onvoorstelbaar wat wij deden, op de fiets en zonder begeleiding. Maar zij weten waar ze vanavond slapen, en morgen, en de dag erna, enz. En wij moeten het maar afwachten. Maar goed, iedereen moet doen zoals ze het willen. Wij hechten nogal aan de vrijheid.
Vanaf My Tho moesten we naar Ben Tre, maar dat betekende ook de Mekong over, via die hoge brug die vanaf onze kamer hadden zien liggen. De weg ernaar toe was redelijk snel gevonden, de beklimming was een stevige. Winnen was niet nodig, dus de top haalden we toch wel. Een heel stuk snelweg genomen en ongeveer 7 km voor Mo Cay zagen we een weg rechts naar Vinh Long. Onze kaart gaf ook aan naar rechts, maar dan pas in Mo Cay. Maar goed, het stond er, rechtsaf naar Vinh Long, doen dus. De weg werd meteen stuk rustiger maar ook smaller.
Bij vertrek was het ca. 28 gr C, de temperatuur liep al snel flink op. Maar we lazen op nu.nl het weerbericht van vandaag in Nederland. Eigenlijk hetzelfde als hier, weinig kans op regen en de komende dagen schijnt regelmatig de zon.
Onderweg nog even wat gedronken bij een stalletje met niet alleen stoeltjes maar ook veel hangmatten. En wat geeft dan nog een groter vakantiegevoel? Bij mij is dat een hangmat. Ik had mijn fiets in de zon staan en bij terugkomst gaf de thermometer 50 gr C aan, dat werd gedurende het fietsen wel een heel stuk kouder. Zeker 10 gr kouder.
In een redelijk grote plaats wilden we een overnachting regelen, maar niemand kon ons helpen, voornamelijk door de taalproblemen. Zij geen Engels, ik geen Vietnamees. We kwamen langs een soort ziekenhuis, daar bleek een jongen een heel, heel klein beetje Engels te praten. Hij maakte een mooie tekening om bij een hotel te komen, maar na enkele kilometers zag de werkelijkheid er toch heel anders uit. Toch maar door fietsen en als het echt niet meer zou gaan, pakken we een taxi naar Vinh Long. Toevallig kwamen we door een grote plaats met een hele moderne grote kerk. We fietsten nog een stukje door, ik stelde voor dat ik terug zou gaan naar die kerk en daar vragen. Janny bleef in de schaduw wachten. Ik dus terug naar die kerk en daar een paar mensen gesproken en een van hen begreep ik wat ik wilde, hij zou met de bromfiets brengen. Dat bleek in de richting te zijn waar we vandaan kwamen. Ik wilde hem duidelijk maken dat mijn vrouw aan de andere kant stond te wachten. Dat kon ik hem dus niet uitleggen. Het zou een km extra zijn, klopte dus ook niet. Drie bruggen verder sloegen we een zijpad in, en we kwamen inderdaad bij een soort hotel. Er was ook nog een kamer vrij die ik wilde hebben. Maar nu moest ik hier duidelijk zien te maken dat ik eerst terug moest om mijn vrouw te halen en dat ik terug zou komen. Ik weet niet of ze het begrepen, maar ik ging wel, voor de 3e keer die 3 bruggen over. Janny meegenomen en nu voor de 4e keer die 3 bruggen over. Bij het hotel aangekomen en ingeschreven.
Wat hebben wij hier nu van geleerd? Bij elkaar blijven!!!
Bij dat hotel was een restaurant waar we wat gingen eten. We bestelden 2 schotels en wat te drinken. Er volgde even later een schotel met 2 soorten vlees. Maar was dat nu voor 1 of 2 personen? We konden aan de gebaren begrijpen dat het voor 2 personen was, dus wij samen die schotel opgegeten, redelijk lekker. We zaten wat te praten over nog iets te bestellen, want echt veel was het niet. Wat schetst onze verbazing, er kwam nog een schotel met ander vlees. Wat hadden wij dan begrepen? Na het op ons gemak opeten van schotel 2 kwam er een schaal rijst om erbij te eten. Dat nam ze maar mee terug, echt lekker uitserveren lukt dus nog niet erg.
En dit hotel heeft nog een bijzonderheid: een enorme herrie in de achtertuin. Er speelt een band, redelijke muziek, maar wel heel hard en op het bord aan de straat staat 24/24, dus dat voorspelt niet veel goeds. Ik ben er even naar toe gelopen, ca. 20 mannen en een paar vrouwen rond de band. Meteen kwamen 5 mannen op me afgerend en pakten me vast met de bedoeling om mee te nemen naar binnen. En wat ik nog niet had verteld, aan de muur van de kamer hangt een gebruiksaanwijzing voor condooms en de prijs van de kamer per uur. Dit alles lijkt toch wel heel veel op een hoerentent in de achtertuin.
Vandaag heb ik 47 km gefietst, met al die extra bruggen. Morgen is de planning om naar Vinh Long te gaan en dat gaat zeker lukken. We hebben de route verder naar de Cambodjaanse grens ook al besproken, moet toch lukken in 5 dagen of zoiets. We zijn nu in Vinh Thanh.
-
17 December 2012 - 15:37
Corrie Kuijs:
Hoi Jannie en Ad
Ongelooflijk wat jullie allemaal meemaken.
Superleuk ook de verslagen om te lezen.
Wens jullie nog een goed reis toe.
Vanavond is weer zumba weet je nog?
Groetjes uit Drunen -
17 December 2012 - 16:02
Renate:
Tja, Ad, je moet je vrouw ook niet zomaar alleen laten, dat komt je duur te staan. 2 keer de 3 bruggen op en af is dan je prijs.
En het weer hier in nederland is met veel regen. Veel fietsplezier nog in die hitte aldaar
Groetjes Renate -
17 December 2012 - 18:32
Mmonique:
Hoi hoi,
Wat leuk om te lezen weer en mooie foto´s, kijk er echt naar uit.
Jullie zijn een leuk stel, dat zie je niet vaak dat alles zo goed klikt. Ik ben blij voor jullie dat jullie elkaar hebben gevonden en ja blijf dan maar goed bij elkaar dan beleven jullie nog heel veel mooie momenten samen en kunnen wij er ook een beetje van meegenieten in de vorm van leesplezier met foto´s.
Geweldig, ga zo door, wens jullie alle geluk en veel plezier
groetjes Mmonique -
17 December 2012 - 19:18
Frits:
Hoi Ad en Jannie, weer leuk om de verslagen te lezen. Wat een hitte om in te fietsen.
Het zal wel de laatste keer zijn dat je Jennie achterlaat (zo ver van huis) om ze later op te halen, het lijkt wel niet 1 maar 9 bruggen te ver!
Je hebt nog geluk dat ze je niet is gaan zoeken, dan had je ze helemaal niet meer terug gevonden.
groetjes van Frits en Corrie. -
17 December 2012 - 21:41
Thea:
Het is wel duidelijk dat jullie genieten!Wat een avontuur. -
22 December 2012 - 13:16
Cees:
Hoi Ad en Janny,
Wat leuk om jullie reiservaringen te lezen. Veel bijzonder momenten in een bijzonder land opgedaan op een uitdagende manier van reizen. D'n byciclette dus. Gaaf man. Ad op de foto in d'n hangmat... het toonbeeld van een avontuurlijke vrijbuiter. Janny ziet er trouwens ook flitsend en gemotiveerd uit in haar snelle teneu en dito zonnebril. Een goed en uitgebalanceerd team dat zie je duidelijk. Nou ik blijf jullie volgen en lezen hoor. Heel leuk allemaal.
Groetjes vanuit TRANZPARANTland.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
