22 mei 2011 - tornado

22 mei 2011 – en nu echt naar Kansas
Het slapen in dat park, dat duurde nog even. Een klein stukje verder was wat opgeschoten jeugd aan het chillen, niet dat ze echt lastig waren maar slapen ging nog niet. En een fietser wil meestal wel op tijd naar bed. Tegen 10 uur besloten ze dan toch om te gaan. Het werd niet echt een rustige nacht, heel veel wind en regelmatig langs rijdende auto’s. Tegen 5 uur in de ochtend werd ik wakker door een man die met een zaklamp in mijn gezicht scheen. Het bleek een politie-agent te zijn, een van de jongens van gisterenavond zou om 11 uur thuis zijn en hij was nu nog niet thuis. Of ik bijzonderheden had, ik kon alleen vertellen wat ik gezien had. Om de gesprekken te volgen, waren ze te ver weg geweest. Of hij er echt iets aan had, weet ik niet.
Maar om half 7 ging mijn wekker en omdat ik maar heel weinig uit de tassen had gehaald, was ik om 7 uur klaar om te vertrekken. Op de grens met Kansas en Missouri zou een mogelijkheid zijn om iets te drinken en/of eten. Op naar de hele lange rechtdoorgaande weg, 36 km lang. Het was redelijk open weer, wel veel wind, schuin op kop. Niet echt lekker dus. Zit er na 30 km toch een klein s-bochtje in. Zou er dat mannetje van de Sisi-reclame gewerkt hebben?
Uiteindelijk kwam dan de grens in zicht, de winkel bleek dicht te zijn. En bij de grens stond natuurlijk een bord maar toen bleek de batterij van mijn camera leeg te zijn. Gelukkig had ik nog 10% sap in de Iphone, dus die maar gebruikt. Maar die kan niet op statief dus ik sta er zelf niet op, ik had 5 vingers op willen steken. Kansas is de 5e staat waar ik ben.
Pittsburg was snel bereikt, best een grote stad, maar het straalde niet echt gezelligheid uit. Ik wilde daar wel overnachten, het was echt nodig om mijn kleding een keer te wassen. Het aantrekken van het zweethemd en de rest maakte dat wel duidelijk. Het motel was snel gevonden, ff douchen en op zoek naar een wasserette. Die was er en ook nog open op zondag. Voor de eerste keer in mijn leven in een wasserette, hoe werkt dat allemaal? Het personeel was hier ook weer heel behulpzaam. Terug naar het motel, en Weather Channel aangezet.
Dat zag er echt niet best uit, tot en met donderdag regen, onweer en storm. Na een half uur trok het hier volledig dicht en begon de tv een waarschuwing uit te zenden. In deze regio was een tornado-watch ingesteld, een flood-warning en je kreeg aanwijzingen waar je moest schuilen als er een tornado overkwam. Niet echt prettig om te horen. Even later werden de sirenes buiten ingeschakeld, hoorde ik regelmatig brandweer en politie langs rijden. Volgens de tv moesten we rekening houden met hagel ter grootte van golfballen.
Wil ik hier wel blijven? Nee dus. De eigenaar van het motel wist me te vertellen dat ik in Joplin, 30 mijl hier vandaan, de Greyhound bus zou kunnen nemen. Dat moest ik maar eens doen, weg van dit slechte weer, de verloren km ’s inhalen, fietsen is leuk, maar tornado’s en flood-warnings dat is geen partij. Ik ga proberen om morgen naar Joplin te fietsen, daar mijn fiets inpakken en dan de bus nemen. Ik heb gezien dat het een busreis van ruim 19 uur ga worden.
Ik hou jullie op de hoogte. En geen bericht, is goed bericht.