rustdag in My Tho
Door: Janny
15 December 2012 | Vietnam, Mỹ Tho
Op weg naar een rustdag
Vandaag zijn we wat vroeger vertrokken. Gezien dat het zo warm is in de Mekong Delta had ik dit voorgesteld. Gisteren op onze verkenningstocht door Go Cong hadden we plaatselijke bakker ontdekt en allereerst daar naar toe gefietst om ons ontbijt te vergaren. Dat lukte prima, ze hadden zoveel keus. Naast de gewone broodjes hadden ze allerlei broodjes met vlees erop. Nadat we neerstreken bij een oud omaatje dat een koffietentje had, zijn we ze gaan proeven. Het rare is dat je denkt iets hartigs te eten maar er blijkt ook nog honing op te zitten. Maar het was lekker. We wilden graag koffie met melk, bleek oma deze niet te hebben. Voordat we dat in de gaten hadden , zagen we haar wegspurten naar een winkeltje verder op waar ze melk ging kopen. Ondertussen waren er wat jonge knapen in het tentje gekomen en een ervan wilde zijn beperkte kennis van de Engelse taal oefenen. Hij wilde ook graag van telefoon ruilen, maar daarmee had hij toch wel pech. Na het ontbijt met heerlijke koffie gingen we afrekenen, ongev. € 0,60 voor 2 koffie. De knaap die met ons gekletst had, heeft haar meegeholpen om de prijs van de koffie te bepalen. Dat het meer was als bij de eigen bevolking was overduidelijk. Oma had moeite om het geld aan te nemen, de knaap moedigde aan. Ontroerend om te zien was dit.
Met goede moed zijn we op weg gegaan. De temperatuur was aangenaam , zo’n 26 gr. Onderweg was het weer een aaneenschakeling van allerlei soorten huizen, veel cafeetjes, eettentjes ,allerlei winkeltjes en bedrijfjes. Voortdurend werden we ingehaald door scooters , brommers, vrachtautootjes en af en toe een personen auto. Sommige scooters komen even naast je rijden om eens goed naar je te kijken en dan hello te zeggen. Ze vinden het geweldig als je terug groet. Het zelfde gebeurt ook waar je overal langs komt. Ik heb misschien wel duizend keer hello terug geroepen en gezwaaid. Onderweg zijn we regelmatig gestopt. De eerste keer bij een tentje waar mensen meteen bij ons kwamen zitten. Ze wilde ook graag op de foto. Deze lieten we dan zien en dan hadden ze de grootste lol. Naast het tent stond een kraampje met vlees. Niet gekoeld en gewoon open en bloot onder een parasol, dat wel. Daar zouden wij dus goed ziek van worden als we daar iets van zouden eten. Trouwens overal waar je wat te drinken besteld komt men meteen met een groot glas ijsklontjes aanzetten dat er zeer aanlokkelijk uit ziet, maar dat kiepen we toch weg omdat we dat niet vertrouwen. Over het algemeen drinken we onze drankjes ongekoeld. Die kleine tentjes langs de weg hebben geen koelkast, helaas.
Na nog een paar korte stops zijn we om 10.30 in My Tho aangekomen. We hebben nu voor 2 dagen een vrij luxe hotel en ik kan je zeggen dat na weer in de hitte (40gr) gefietst te hebben dat de douche weer heerlijk was. We hebben hierna rust genomen om later in de middag naar de stad te gaan. We hebben de CAO-DAI tempel bezocht. De tempels in Vietnam zijn prachtig, zo kleurrijk en mooi gebouwd. Vanuit hier zou het volgens het reisboek van Lonley Planet zo’n 150 m naar het restaurant zijn, waar we wilden gaan eten. Nou, hoeveel het precies was weet ik niet , maar het was een heel eind. een bepaald adres zoeken was ook een hele onderneming omdat aan beide zijden van de straat niet oplopende huisnummers zijn en kennelijk ook zijstraatjes meetellen. Met behulp van een scholier die wat Engels sprak hebben we het restaurant Gnoc Gia Trang gevonden. We hebben er heerlijk gegeten. Het restaurant was omgeven door bomen en waterpartijen, het leek net of we in de jungle aan het eten waren.
Na de maaltijd zijn we terug gewandeld, richting hotel. Onderweg kom je dan allerlei winkeltjes tegen die met opzichtige kerstversieringen uitgedost zijn en niet te vergeten met heel veel kunstsneeuw op de ramen gespoten. Dat is een erg grappig gezicht moet ik zeggen. Vlak bij ons hotel hebben we op een terras gezeten. Omdat dit meer aan de rivier lag met een lekker briesje was dat erg aangenaam. Het was niet druk en we verbaasden ons over de hoeveelheid aan personeel. Er liepen minstens 12 personen rond in de bediening. Maar na ongeveer een half uur begrepen wij waarom dit was. Er was inmiddels geen plekje meer vrij op het grote terras. Hele families met kinderen waren neergestreken, het was tenslotte ook zaterdag. De kinderen speelden op het gras en rondom een groot standbeeld, gezellig druk was het. Naast ons zat een gezin met 2 kinderen. De vrouw vond het leuk om contact te hebben en ging steeds het gesprek aan vooral met mij. Maar ze sprak bijna geen Engels en met ons aanwijsboekje en Vietnamees woordenboek kwamen niet ver. Omdat zij het leuk vond, denk ik bleef ze maar kletsen, wij konden er niet zo veel van maken. Op een gegeven moment toen onze drankjes op waren hebben we afscheid genomen om naar onze kamer te gaan. Via facetime hebben we naar Nederland gebeld want mijn zoon Joost was jarig. We vielen middenin zijn feestje. De hele familie even gezien en kort gesproken, dat was een leuke afsluiting van een mooie vakantiedag. Benieuwd wat de dag van morgen ons weer gaat brengen.
Vandaag hebben we 37 km gefietst. We willen ook iedereen bedanken die de moeite neemt ons reisverslag te lezen en zeker degenen die de moeite nemen om een reactie te geven.
Vandaag zijn we wat vroeger vertrokken. Gezien dat het zo warm is in de Mekong Delta had ik dit voorgesteld. Gisteren op onze verkenningstocht door Go Cong hadden we plaatselijke bakker ontdekt en allereerst daar naar toe gefietst om ons ontbijt te vergaren. Dat lukte prima, ze hadden zoveel keus. Naast de gewone broodjes hadden ze allerlei broodjes met vlees erop. Nadat we neerstreken bij een oud omaatje dat een koffietentje had, zijn we ze gaan proeven. Het rare is dat je denkt iets hartigs te eten maar er blijkt ook nog honing op te zitten. Maar het was lekker. We wilden graag koffie met melk, bleek oma deze niet te hebben. Voordat we dat in de gaten hadden , zagen we haar wegspurten naar een winkeltje verder op waar ze melk ging kopen. Ondertussen waren er wat jonge knapen in het tentje gekomen en een ervan wilde zijn beperkte kennis van de Engelse taal oefenen. Hij wilde ook graag van telefoon ruilen, maar daarmee had hij toch wel pech. Na het ontbijt met heerlijke koffie gingen we afrekenen, ongev. € 0,60 voor 2 koffie. De knaap die met ons gekletst had, heeft haar meegeholpen om de prijs van de koffie te bepalen. Dat het meer was als bij de eigen bevolking was overduidelijk. Oma had moeite om het geld aan te nemen, de knaap moedigde aan. Ontroerend om te zien was dit.
Met goede moed zijn we op weg gegaan. De temperatuur was aangenaam , zo’n 26 gr. Onderweg was het weer een aaneenschakeling van allerlei soorten huizen, veel cafeetjes, eettentjes ,allerlei winkeltjes en bedrijfjes. Voortdurend werden we ingehaald door scooters , brommers, vrachtautootjes en af en toe een personen auto. Sommige scooters komen even naast je rijden om eens goed naar je te kijken en dan hello te zeggen. Ze vinden het geweldig als je terug groet. Het zelfde gebeurt ook waar je overal langs komt. Ik heb misschien wel duizend keer hello terug geroepen en gezwaaid. Onderweg zijn we regelmatig gestopt. De eerste keer bij een tentje waar mensen meteen bij ons kwamen zitten. Ze wilde ook graag op de foto. Deze lieten we dan zien en dan hadden ze de grootste lol. Naast het tent stond een kraampje met vlees. Niet gekoeld en gewoon open en bloot onder een parasol, dat wel. Daar zouden wij dus goed ziek van worden als we daar iets van zouden eten. Trouwens overal waar je wat te drinken besteld komt men meteen met een groot glas ijsklontjes aanzetten dat er zeer aanlokkelijk uit ziet, maar dat kiepen we toch weg omdat we dat niet vertrouwen. Over het algemeen drinken we onze drankjes ongekoeld. Die kleine tentjes langs de weg hebben geen koelkast, helaas.
Na nog een paar korte stops zijn we om 10.30 in My Tho aangekomen. We hebben nu voor 2 dagen een vrij luxe hotel en ik kan je zeggen dat na weer in de hitte (40gr) gefietst te hebben dat de douche weer heerlijk was. We hebben hierna rust genomen om later in de middag naar de stad te gaan. We hebben de CAO-DAI tempel bezocht. De tempels in Vietnam zijn prachtig, zo kleurrijk en mooi gebouwd. Vanuit hier zou het volgens het reisboek van Lonley Planet zo’n 150 m naar het restaurant zijn, waar we wilden gaan eten. Nou, hoeveel het precies was weet ik niet , maar het was een heel eind. een bepaald adres zoeken was ook een hele onderneming omdat aan beide zijden van de straat niet oplopende huisnummers zijn en kennelijk ook zijstraatjes meetellen. Met behulp van een scholier die wat Engels sprak hebben we het restaurant Gnoc Gia Trang gevonden. We hebben er heerlijk gegeten. Het restaurant was omgeven door bomen en waterpartijen, het leek net of we in de jungle aan het eten waren.
Na de maaltijd zijn we terug gewandeld, richting hotel. Onderweg kom je dan allerlei winkeltjes tegen die met opzichtige kerstversieringen uitgedost zijn en niet te vergeten met heel veel kunstsneeuw op de ramen gespoten. Dat is een erg grappig gezicht moet ik zeggen. Vlak bij ons hotel hebben we op een terras gezeten. Omdat dit meer aan de rivier lag met een lekker briesje was dat erg aangenaam. Het was niet druk en we verbaasden ons over de hoeveelheid aan personeel. Er liepen minstens 12 personen rond in de bediening. Maar na ongeveer een half uur begrepen wij waarom dit was. Er was inmiddels geen plekje meer vrij op het grote terras. Hele families met kinderen waren neergestreken, het was tenslotte ook zaterdag. De kinderen speelden op het gras en rondom een groot standbeeld, gezellig druk was het. Naast ons zat een gezin met 2 kinderen. De vrouw vond het leuk om contact te hebben en ging steeds het gesprek aan vooral met mij. Maar ze sprak bijna geen Engels en met ons aanwijsboekje en Vietnamees woordenboek kwamen niet ver. Omdat zij het leuk vond, denk ik bleef ze maar kletsen, wij konden er niet zo veel van maken. Op een gegeven moment toen onze drankjes op waren hebben we afscheid genomen om naar onze kamer te gaan. Via facetime hebben we naar Nederland gebeld want mijn zoon Joost was jarig. We vielen middenin zijn feestje. De hele familie even gezien en kort gesproken, dat was een leuke afsluiting van een mooie vakantiedag. Benieuwd wat de dag van morgen ons weer gaat brengen.
Vandaag hebben we 37 km gefietst. We willen ook iedereen bedanken die de moeite neemt ons reisverslag te lezen en zeker degenen die de moeite nemen om een reactie te geven.
-
16 December 2012 - 09:59
Pauline:
Hoi Ad en Janny,
Zo te zien genieten jullie volop en is de sfeer gemoedelijk. Wat een vrijheid geeft het fietsen dan he !
Liefs
Pauline -
16 December 2012 - 11:05
Wil:
Hoi Ad en Janny.
Wat een belevenis en wat leuk te lezen wat jullie meemaken allemaal.De bevolking is zo vriendelijk.Fijn dat jullie wat vroeger vertrokken zijn dan is de temperatuur wat prettiger
En kun je 's middags wat ondernemen.
Het hotel zal een welkome afwisseling zijninderdaad ,lekker douchen en languit op bed .
( ik zie het zo voor me).
Even een update vanuit Waalwijk.Hier is inmiddels het projekt kersthuis al drie dagen aan de gang.Zoals jullie weten zitten Sjaak en Ina tot vanavond in het glazen kersthuis.
Een groot succes was gisteren de Santa run.Meer dan 1000 als kerstman verklede volwassenen en kinderen deden hieraan mee.Het centrum kleurde geheel rood.Echt indrukwekkend.
De tussenstand van het opgehaalde bedrag stond gisteren op 60.000 euro.Goed he?
Gul volluk komt uit wolluk is de spreuk.Nou hier terecht dacht ik.
Geniet er lekker van en ik kijk alweer uit naar het volgende verslag.
Gr Wil en Frans. -
16 December 2012 - 11:16
Marjolein:
Ha die Ad,
3 jaar geleden hoffotograf op onze onverqchte bruiloft en nu rondom dezelfde tijd met je vrouw Janny op (huwelijks}reis.
Geniet ervan! -
16 December 2012 - 14:29
Arnold:
hij gaat weer goed he? het was heel gezellig bij Joost hij was in zn nopjes met zn kadootjes ik heb ook Skype als t je dat leuk vindt dushiman groetjesssssssssssss Arnold -
16 December 2012 - 16:38
Corrie:
Hoi Janny en Ad,
wat gezellig om jullie verslag te lezen. Zeker met de foto"s erbij kunnen we lekker vanuit onze stoel meegenieten van jullie avontuurlijke reis.
Blijf maar genieten en veel schrijven.
groetjes Frits en Corrie -
16 December 2012 - 17:18
Annelies:
Ik blijf het knap vinden dat fietsen met die hitte ik heb er respect voor geniet maar lekker veel plezier nog annelies
-
16 December 2012 - 18:34
Wilma:
nog van harte gefeliciteerd met joost -
16 December 2012 - 19:39
Agnieszka:
Hoi Janny en Ad!
Zo te horen ( lezen) hebben jullie het leuk samen in Vietnam! Ik lees jullie verhalen met heel veel plezier.
Dikke kus!
Agnieszka -
16 December 2012 - 19:42
Wil Vugts:
Hoi Janny en Ad,
Bedankt voor die mooie verslagen. Af en toe heb ik het gevoel gewoon mét jullie op reis te zijn. De lokale bevolking lijkt mij vriendelijk en nieuwsgierig. Ik denk dat naast de hoge temperaturen ook de luchtvochtigheid hoog is. Ik kijk al weer uit naar de volgende avonturen want dat zijn het toch ook.
Veel plezier en geniet van de vele mooie momenten zoals het omaatje en de jongen over de prijs van de koffie. Wat een enorm cultuurverschil met hier.
Groet,
Wil Vugts
-
16 December 2012 - 21:05
Yvonne & Emerentia:
Hoi Ad (en Jenny),
Wij hebben elkaar ontmoet toen je in de VS aan het fietsen was. We hebben met z'n 3-en een x 's avonds gegeten in de buurt van yosemite park.
Goh, dit is weer eens wat anders zullen we maar zeggen. Net zoals een paar jaar geleden zijn we erg onder de indruk van je fiets reizen.
Heel veel (fiets-) plezier samen, we zullen de verhalen met plezier lezen.
Veel geluk,
Yv&Em
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
