0 km gefietst

0 km gefietst
Vandaag een heerlijke rustdag genomen, hoewel we toch om 7 u wakker werden. Het ontbijt was namelijk tussen 6 en 8 uur. We waren vrijwel de enigen met een Europees uiterlijk, de Aziaten zaten allemaal aan de noedelsoep, wij kozen voor brood met gebakken ei en koffie. Bij het bestellen van koffie moet je ook aangeven of je de koffie warm of koud wil hebben. Koud wil zeggen met heel veel ijsklontjes er in, en die willen wij niet. Meteen langs de balie voor een boottocht over de Mekong, hoe laat die vertrok. Wanneer wij maar wilden, was het antwoord. De prijs was 410.000 Dong (€15) per persoon en die kans wilden we toch wel nemen. De tocht bevatte een bezoek aan een dorpje op een van de eilanden in de Mekong. Daarna een tochtje per roeiboot en daarna naar een ander eiland, waar we konden lunchen. Wij terug naar de kamer, omgekleed en alle spullen verzameld. De prijs was inmiddels drastisch gedaald, 450.000 Dong (€17) voor 2 personen. We hadden een boot met eigen gids en kapitein. Wat een luxegevoel is dat, zo in die boot op weg naar het onbekende. We realiseren ons terdege dat we dankbaar moeten zijn voor het feit dat we dit samen willen, dat we het aan kunnen om te fietsen, te improviseren, aan te passen aan de omgeving, kunnen betalen, enz.
Op het Unicorn Island een dorpje, wel heel erg gericht op de toerist. Hoewel overal in Vietnam zie je kraampjes met koopwaar en hier dus ook. We kwamen als eerste bij een fabriek om van kokosnoten toffees te maken. Ik werd uitgedaagd om op een soort ijzeren pin een kokosnoot van zijn harde schil te ontdoen. Ik zal niet zeggen dat het gemakkelijk was, maar het ging wel. Uiteraard konden we wat proeven van de snoepjes en kochten we daarna ook wat toffees. Verder naar een bijenfarm, nu was de uitdaging voor Janny, het vasthouden van een raat vol met bijen. Ik las op FB ergens dat echte mannen geen honing eten, maar dat ze kauwen op honingbijen. We kregen thee en snoepjes, met als gevolg dat we 2 pakjes snoep kochten.
Kauwen op bijen heb ik dan niet gedaan, maar wel even kennisgemaakt met de huispython. Of ik die vast durfde te houden, dat durf ik dan wel. Wel meteen vastgelegd op foto natuurlijk.
Als ik dit stukje schrijf zijn de snoepjes inmiddels op, zo heerlijk waren ze. Langs de volgende kraampjes, onderweg nog een kooi met een alligator gezien. Verder gelopen naar een aanlegplaats voor een soort roeiboten. Vele tientallen boten met toeristen, een mooie tocht gemaakt tussen de palmbomen en iets wat best op een oerwoud leek. We kwamen aan op een stuk open rivier en daar lag de boot weer te wachten, op weg naar het volgende eiland, Phoenix Island met de Coconut Munk Temple. Daar was een soort krokodillenfarm, die durfde ik dan weer niet vast te houden. We werden door de gids naar een terrasje geleid voor een kop koffie. Daar werden we nog aangesproken door een meisje wat best goed Engels sprak, een heel leuk gesprek kunnen hebben met haar. Een stukje verder gewandeld en nu kwamen bij een restaurant waar voor ons meteen een tafeltje werd neergezet met uitzicht over de Mekong. Heerlijk gegeten, een soort salade met vis, een grote kom met heerlijke groenten en een schotel met een soort loempias. Compleet met een blikje Tiger bier. En we beginnen het eten met stokjes best onder de knie te krijgen, niet alles valt er meer tussen uit.
Na het weer aan boord gaan, op weg naar het hotel, een ervaring rijker. Het was inmiddels het warmste deel van de dag, dus tijd om even te relaxen. Aan het einde van de middag zijn we naar een ander deel van de stad gelopen, volgens de Lonely Planet de openlucht markt. Zo onvoorstelbaar dat aanzicht, overal kraampjes, mensen, brommers, groenten, vis, gedroogde vis, huisraad, kippen, vlees, kleding, juwelen, telefoons, enz. enz. Tel daarbij op de hoge temperaturen, de vochtigheid, het lawaai van de brommers, de stank van de brommers en de gedroogde vis. Feestje dus!! Maar wel een lust voor het oog van de camera. Kijk maar eens bij de foto’s.
Terug naar het hotel, tegenover was een Vietnamese Action, dus inkopen gedaan voor morgen onderweg. Er was ook nog een heel groot terrein wat vol stond met eetstalletjes, daar onze buik volgegeten met ??, ja dat weten we eigenlijk niet precies. Het leek best veel op vlees en we zijn nog steeds niet ziek. Het blijft wel opletten met de drank, overal gaat ijs in. Begrijpelijk met deze temperaturen, maar dat doen we toch niet, je weet niet wat de kwaliteit van het gebruikte water is.
Op tijd naar bed, morgen gaat de wekker weer om half 6.