23 dec 2012
Door: Janny en Ad
24 December 2012 | Cambodja, Kompong Tralach
Lekker op tijd weg vandaag, het betalen ging goed. We konden in US Dollars afrekenen en die hadden we nog genoeg. In het dorp was een afslag in de juiste richting, zonder een richtingbord. Maar er zijn niet zoveel zijwegen dus die maar genomen. Het was een licht stijgende weg dwars door hele kleine dorpjes waar we misschien wel de eerste blanken zijn die ze daar zien. Hoe dan ook, de hele weg door hoorden we ‘hello’ roepen en zagen we kinderen zwaaien. Het was flinke armoede die we zagen, krotten met golfplaten en een soort vlonder als vloer, meteen ook de enige ruimte. En dan vaak met 5 of 6 kinderen.
Na ongeveer 13 km werd de weg een zandpad en dat bleef de volgende 35 km ook zo. Wel reden we tussen de rijstvelden door, overal waren mensen aan het werk. En ook die riepen weer allemaal ‘hello’. Gelukkig bleef de GPS aanwijzen dat we op de juiste route zaten, ook bij die ene splitsing, uiteraard zonder borden. Onderweg heb ik de achterbanden nog wat extra spanning gegeven, met al die stenen is het risico op een lekke band groter als de band zachter is. We hadden verder het geluk dat het niet zonnig was, het grootste deel van de dag waardoor de temperatuur binnen de perken bleef, 24 tot 27 gr C.
Uiteindelijk kwamen we dan weer wel op de doorgaande verharde weg, daar even wat gedronken om bij te komen van deze uitdaging. We hadden er inmiddels 48 km opzitten en de GPS gaf aan dat we er nog 15 te gaan hadden tot Kompong Trach. De Lonely Planet gaf aan dat er een guesthouse moest zijn, aan de doorgaande weg. Dat hebben we nu dan ook gevonden. Op de kamer aangekomen eerst de tassen aan de buitenkant afgespoeld, ze zien roodbruin van het stof. Ook onze armen en benen zijn roodbruin van kleur. De douche geeft alleen koud water, dus weer een uitdaging.
Internet is hier niet, maar de eigenaresse brengt me dadelijk ergens naar toe waar dat wel is. En als dat gelukt is, lezen jullie vandaag (23 dec) het verslag. Zo niet, dan wordt het morgen. Morgen gaan we naar Kampot waar we een rustdag nemen. Daarna in 2 dagen naar Shinanoukville waar een boot gaat naar de Thaise grens. Hoewel dat niet helemaal zeker is volgens de Lonely Planet, dus dat wordt even zoeken op Internet.
Vandaag 63 km, de teller staat nu op 423 km.
Na het schrijven van dit deel van het verslag zijn we even het dorpje ingegaan, aan de overkant is een Boeddhistische tempel waar we gaan kijken. Daarna wat rondgelopen en uitgekomen bij een soort restaurant. Maar stel je dat vooral niet voor als een gebouw met een ruimte waar tafels staan. Het is een afdak van golfplaten met plastic stoelen en tafeltjes. Een tafeltje met wat potten en pannen en dat is het dan. We werden door een man aangeroepen in het Engels, ik had die man vandaag al gezien in het guesthouse. Hij zat daar met nog een man en een vrouw en hij nodigde ons uit om erbij te komen zitten. Hij bleek bij die vrouw te horen, een echtpaar uit Seattle. De andere man was een Hongaar die in Vietnam woonde. De man bleek tot mijn stomme verbazing een columnist te zijn van de American Cycling Assocation. Dat is de organisatie die onder andere verantwoordelijk is voor de route die ik vorig jaar gefietst heb in de Verenigde Staten. En dan ontmoet je zo´n man in de zeer bekende plaats Kompong Krach in Cambodja. We werden uitgenodigd om bij hen aan te sluiten aan tafel. De Hongaarse man wist de naam van een gerecht wat zij ook gegeten hadden en daar waren ze zeer tevreden over. Dar hebben wij ook geprobeerd en inderdaad het was heerlijk. Het drietal ging douchen en vroegen of wij bij hen later op het terras van ons guesthouse wilden aansluiten om samen nog een biertje te drinken. Dat werd een zeer gezellig intermezzo. Het drietal gaat morgen ook naar Kampot, misschien dat we gezamenlijk fietsen? Wordt vervolgd.
We wisselden ook uit wat de geplande route was voor de komende dagen. Ze vertelden dat ze in de Lonely Planet hadden gelezen dat de boot van Shihanoukville naar deThaise grens uit de vaart was genomen. Deze boot was ontworpen voor vervoer over de rivier en niet over zee. Als die boot inderdaad niet vaart, dan heeft dat grote invloed op ons reisschema. Helaas hebben we hier geen Internet om dit te checken. Maar als het waar is, dan hebben we inmiddels plan B uit de kast gehaald.
We fietsen helemaal door naar de Thaise grens en daar gaan we dan naar de plaats Trat. Daar vertrekt de boot naar Ko Chang, het eiland waar we vanuit Bangkok naar toe hadden willen vliegen. We nemen dan de boot naar Ko Chang, de fietsen mee en daar zoeken we een lekker luxe hotel voor 6 dagen. Dan weer met de boot terug naar Trat. En daar met de bus of met het vliegtuig naar Bangkok. Waar we op maandag 7 januari aan willen komen, dan hebben we de dinsdag en woensdag nog om verpakking voor de fietsen te regelen, Bangkok te bekijken, kleding en een mooi horloge te kopen. En natuurlijk een koffer want die hadden we in HCMC achtergelaten.
Hoezo vrijheid?
-
24 December 2012 - 09:02
Arnold:
hoihoi hij gaat nog steeds goed wij wensen jullie hele fijne kerstdagen morgen komt ma kunnen we proberen te skypen? groetjesssssssssssss Arnold&Yardlene -
24 December 2012 - 09:03
Gitta Kooistra:
Hallo Ad en Janny, ik volg jullie verslagen en merk wel dat jullie een groot aventuur zijn aangegaan.
Bij deze wil ik jullie toch op jullie eigen manier fijne feestdagen en een goed uiteinde toewensen.
En voor 2013 alle goeds toewensen. Succes nog met jullie reis. Gr. Gitta. -
24 December 2012 - 09:24
Corrie:
Hoi Ad en Janny, wat heerlijk om jullie reis te kunnen volgen. Prachtige verhalen. Wat zal het saai zijn om weer in Nederland te fietsen: geen bekijks, niet zo kleurrijk en helemaal niet avontuurlijk.
Wij wensen jullie hele fijne feestdagen en blijf genieten.
groetjes Corrie en Frits -
24 December 2012 - 12:08
Wil:
Hoi vakantiegangers.
Wat een avontuur.Ik ben er maar eens goed voor gaan zitten want het was een lang verhaal.
Geweldig wat jullie doen en inderdaad op de bonnefooi maar een slaapplaats zoeken en ondernemen.Wij doen het niet na.We houden toch meer van het georganiseerde,zodat we niet voor verrassingen komen te staan.
Maar het dwingt wel steeds meer respect af voor wat jullie samen doen.
Vanuit een zacht maar miezerig Nederland wensen wij jullie ook fijne kerstdagen.
Geniet van de volgende etappe.
Gr Frans en Wil. -
24 December 2012 - 12:50
Annelies:
Wat n verhaal weer wij bert en ik wensen jullie fijne kerstdagen daar ginds,het zal n andere gewaarwording zijn kerst daar .geniet er nog van het is voorbij voordat je het in degate hebt groeten annelies
-
24 December 2012 - 13:14
Renate:
Hoi Ad en Janny,
Het gaat nog steeds goed, zoals ik lees. Het is ook leuk om weer eens mensen te ontmoeten waar je gewoon mee kunt praten zonder boekjes. De zandpaden waren natuurlijk wel een uitdaging, maar jullie hebben het wel gedaan. Vanuit Tilburg wensen we jullie een fijne kerst (weer eens wat anders met een volle zon) en een voorspoedige rit.
Janny, Je mag je kroontje best wel opzetten, zoals de koningin. Goed van je dat je het volhoud en ben benieuwd wat je allemaal van het eten vond!
groetjes Renate -
24 December 2012 - 13:15
Marie José:
geweldig zo'n fietstocht
prettige feestdagen en tot ziens in het nieuwe jaar
Marie José
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley