11 mei 2011 - een heel onverwacht einde van de dag

11 mei 2011 – klok verzetten
Vanochtend al lekker vroeg op weg, om kwart over 7 zat ik al op de fiets. De routewijziging die de vrouw me gisteren gaf, gevolgd en niet eigenwijs geweest. Dat was maar goed ook, want toen ik weer op de originele route uitkwam, stond er inderdaad een bord en hek die de weg afsloten. De eerste 20-30 km waren best wel vlak, mijn gemiddelde was meteen een stuk hoger. Dat gaf wel moed voor straks in het vlakke Kansas. Misschien kan ik dan nog wat van de achterstand goed maken.
Na 2 uur gefietst te hebben, passeerde ik de grens tussen Breckinridge en Hardin County, meteen ook de grens tussen 2 tijdzones. Ik moest mijn horloge een uur terugzetten. Weer een stukje verder passeerde ik een plaatsje genaamd Madrid. Dat zijn nog eens reizen, vorige week of zo was ik in Damascus en nu in Madrid, en dat allemaal op de fiets.
De hamburgers en de winkels onderweg, dat geloven jullie ondertussen wel. Ik reed ook over de Rough River Dam en inderdaad Rough, het water wat geloosd werd stroomafwaarts, veroorzaakte een hels kabaal. Onderweg had ik ook al enkele waarschuwingsborden voor het hoge water gezien. Allemaal geen prettige berichten voor de komende dagen, die ferry moet varen, ik wil naar Illinois.
Tegen 3 uur kwam ik aan in Fordsville, mijn einddoel voor die dag. Nu nog een slaapplaats scoren. Het eerste de beste benzinestation in en de eigenaar zei dat de kassajuffrouw wel een oplossing zou weten. Inderdaad, ik moest naar een winkel gaan bovenop de heuvel, de eigenaar zou tevens iemand zijn van het kerkbestuur. En in die kerk zouden wel vaker fietsers overnachten. Boven aangekomen waren best veel winkels, dus dat hielp niet echt. Maar ook de Baptist Church, dus daar maar eens naar binnen. Een vrouw zei dat de pastoor net weg was, maar dat hij om 7 uur vanavond terug zou komen. En als hij dan nee zei, dan was het misschien wel te laat om een andere slaapplaats te zoeken. Daar had ze niet aan gedacht, ze ging meteen bellen. En nog geen 3 min later kwam de pastoor aanrijden. Hij had een heel verhaal waarom het bij of in de kerk niet kon, maar hij kwam met het voorstel dat ik mee ging en bij hem thuis overnachtte. Ik kon dan mijn fiets in de kerk laten staan, want hij had een huis midden in de bossen en dat was te ver weg. Dus al mijn spullen eraf die ik nodig had en in de Buick en op weg naar een onbekende plek voor mij.
Ik werd door hem en zijn vrouw enorm hartelijk ontvangen. Ik kon daar douchen, en dat is fijn. Zeker omdat ik gisteren niet heb kunnen douchen. Ik mocht mijn vuile was op de grond leggen in de gang, die zou zij dan wel wassen.
Ze hadden over de wateroverlast een wat minder goed bericht. Morgen wil ik naar Sebree, dat zou wel moeten lukken. Maar vrijdag eerst naar Clay en dan naar Marion om daar informatie in te winnen of de ferry wel of niet zal gaan. Maar Clay is ook niet bereikbaar op dit moment, het leger voert alle spullen aan voor de bevolking. Clay ligt op een heuvel, dus daar is niets aan de hand, maar het is gewoon niet bereikbaar. Het goede bericht is wel dat het water aan het zakken is, dus misschien kan ik vrijdag gewoon oversteken naar Illinois.
Vandaag 103 km gefietst en het ging best lekker. Heel warm was het wel, de thermometer gaf op een gegeven moment 39 gr C aan. En dat is best vermoeiend fietsen, beide bidons waren ook helemaal leeg.
Ik dacht dat ik al klaar was met mijn verhaal, maar na het eerste stuk, was het tijd voor het eten bij deze mensen. Zelf hadden ze een uitgebreide lunch en een eenvoudig diner. Maar ze wisten ook dat dat voor een fietser niet genoeg zou zijn. Of ik het goed vond dat ze om 5 uur voor mij een flinke maaltijd hadden en of ik om 6 uur met hen mee wilde gaan naar de kerk. En daar kun je als gast dan natuurlijk geen nee tegen zeggen. Dus ik ben vanavond naar de kerk geweest, de Baptist Church. Niet echt een dienst als in een katholieke kerk, eerst wat bidden en daarna een soort kasverslag en jaarvergadering. En ik werd natuurlijk aan heel wat mensen voorgesteld. Best wel een leuke ervaring. Dat maak je niet mee op een all-inclusive vakantie.
En ondertussen heb ik hier het weerbericht gezien, de wateroverlast is aan het minderen, het waterpeil daalt behoorlijk. Dus misschien kan ik vrijdag gewoon de ferry nemen. Kijk, daarvoor hadden ze kunnen bidden.