24 april - lang en heet

24 april 2011 – een lange hete dag
Vanochtend was ik om 6.45 u wakker, heerlijk geslapen. En benieuwd naar deze nieuwe dag. Alles ingepakt en na een uur was ik klaar om te vertrekken. De tent was behoorlijk nat van de condens, ook extra gewicht.
Ik kwam dus door Charles City en het is maar goed dat ik gisteravond niet door gefietst ben. Want er was volgens mij helemaal niets te krijgen. Lekker vroeg en lekker rustig op de weg, en zowaar een vrijliggend fietspad. Ik passeerde tegen 11 u Willis Church, daar had ik eigenlijk afgelopen nacht willen overnachten. Goed ook nu weer dat ik dat niet gedaan heb, het was nog 30 km. En dat zou niet meer gelukt zijn met niets te eten en geen drinken meer.
Er liepen veel mensen op de parkeerplaats, even een rondje doen en de gastvrijheid testen. Geslaagd! Ik raakte in gesprek met een man die me binnen uitnodigde. Een zaaltje met netjes opgedirkte oma’s en kleinkinderen. En muffins, koeken, orangejuice, appelsap. En daar zat ik tussen in mijn fietskleren. Ik maakte wel gebruik van het aanbod, ik had tenslotte nog niet ontbeten. Na 20 min weer verder, er moeten wel km’s gemaakt worden.
Onderweg nog 2 keer gestopt bij benzinepompen, eigenlijk supermarkten. De benzine is hier $3,80 voor een gallon, bijna 4 liter. De diesel is duurder dan de benzine! Bij de eerste pomp bleef ik staan om mijn fiets in de gaten te houden, de juffrouw zei dat ik moest gaan zitten, dan hield zij mijn fiets in de gaten.
De volgende grote plaats is Mechanicsville, lastig even om de juiste weg te vinden, ik kwam op een 6-baans Interstate terecht. Dat kon niet goed zijn, ik kwam bij de brug over de Chikahominy River (geweldige naam, klinkt beter als de Lek). Gekeerd en een afslag genomen en zowaar, meteen weer op de goede weg. In Virginia staan ook veel borden voor deze route, aangeduid met 76. In 1976 is de route voor het eerst gefietst.
Door gefietst naar Ashland, een hele mooie straat waar ik door kwam. Geweldige huizen en midden op de weg een dubbele spoorlijn. Ik vroeg aan een vrouw die in de tuin zat of ze wist waar ik ergens kon slapen. Ze wist het niet en ze bood me ook geen slaapplaats aan, jammer ik had wel weer zin in een gratis overnachting. De volgende die ik het vroeg verwees naar het Super 8 Motel, waar ik nu dus ook zit.
De juffrouw achter de balie geloofde het eigenlijk niet, dat ik op de fiets naar de westkust ging. Uiteindelijk kon ik haar overtuigen. De inschrijving was nog even een probleem, ik had geen Amerikaans adres. In de lobby stond ook een Amerikaanse vrachtwagenchauffeur en hij bood aan om zijn adres te gebruiken. Uiteindelijk vond de manager het toch goed om geen adres in te vullen.
Ik kreeg een kamer op de begane grond, want dan ik mijn fiets in de kamer zetten. Daar aangekomen mijn tent uitgepakt en te drogen gelegd. Het was nog steeds dik 30 gr, dus dat ging lekker snel. Weer wat dingen georganiseerd in mijn bagage. Scheren, douchen en omkleden. Lekker gevoel is dat weer eens, glad en schoon.
Vervolgens op voedsel jacht, druk, druk, als fietser. Tegenover de inrit is Ponderosa Steakhouse, dat klinkt wel goed. Binnen moet je eerst bij de kassa betalen en bestellen. Je gaat met je bonnetjes naar de tafel en daar komt iemand die bonnen ophalen en je bestelling dan brengen. Drinken kun je onbeperkt. Een heerlijke grote steak, salade en een gepofte aardappel en 3 grote glazen Pepsi. Je kunt maar dorst hebben. Als je dan eens rondkijkt, dan weet je niet wat je ziet. Een gezin waarvan meerdere leden echt, enorm, enorm dik waren. Dan hadden ze een klein meisje van ca. 3 jaar wat ook al zo dik was, dat ze er al naar liep. Bovenbenen zo dik dat ze wijdbeens moest lopen. Hoe slecht kun je zijn voor je kind?
Na een voedzame maaltijd naar de overkant naar een benzinepomp om een blikje bier te kopen en cola. En wat schetst mijn verbazing, ik moest mijn rijbewijs laten zien ter controle van de leeftijd. In Virginia moet je 18 jaar zijn om alcohol te mogen kopen. Nee, ze was niet blind en ik zie er ook niet jonger dan 18 uit, ze doen dat hier voor iedereen en ze toetsen de geboortedatum ook in bij de aankoop.
Weer terug naar het motel, Internet blijkt niet meer te werken. Even naar de lobby, de juffrouw vertelde dat ze haar moeder had gebeld om te vertellen wat ze had meegemaakt met mij. Ze maakte zich echt zorgen om mij, of ik niet te moe was, of ik wel gezond was. En het antwoord is nee en ja.
Ik hoop dat Internet nog gaat werken, als dat was zou ze me bellen en dan kan ik dit online zetten. En mijn foto’s plaatsen.
Vandaag was het tussen de 23 en 38 gr C, af en toe een klein beetje tegenwind, samengevat geweldig fietsweer. Ik geef 8 punten voor deze dag.
Morgen heb ik 2 keuzes. Overnachten in Mineral, afstand 67 km en 400 m klimmen. Of doorfietsen naar Charlottesville, afstand is dan 149 km en 1300 m klimmen. Ik kijk wel hoe ik me morgen voel, misschien is rustig aan beginnen de beste optie.