16 mei 2011 - 2000 km

16 mei 2011 – 2000 km
Als je dan de gordijnen openschuift en je ziet een blauwe lucht, dan ben je daar als fietser heel blij van. Wat een geweldig vooruitzicht! Snel aankleden, inpakken en ontbijten. Ik wil weg, ik wil zon, geen wind, geen regen. Buiten maak ik van pure blijdschap een foto van de blauwe lucht. Snel Chester door, het werd er geen gezelligere stad van, grauw en afgeleefd. De brug over de Mississippi was groot, imposant en smal. Even een beetje gokken wanneer ik invoeg, zo min mogelijk last van die enorme grote Mack-trucks.
En dan fiets ik zomaar Missouri in, en het eerste stuk is vlak, recht, brede vluchtstrook, rugwind, blauwe lucht. Kortom, ik hou nu al van Missouri. Na 10 km werd het weer anders hoor, beklimmingen en weer tegenwind. Maar het werd inmiddels 18 gr C en droog. Mijn doel voor vandaag was Farmington (ca 75 km) of Centerville (ca 75 km erbij). Ik wilde veel km’s maken vandaag, maar Centerville is misschien wel te ver.
Het ging allemaal voorspoedig, behalve dan dat er onderweg geen benzinestations waren waar ik wat kon eten. Ik kwam door Ozora, daar zou er een zijn. Maar of gesloten of buiten de route, in ieder geval niet gezien. Eten stelde ik dus maar uit tot in Farmington.
Vlak voor Farmington passeerde ik de 2000 km, een foto waard dus. Volgens de kaart zou er in Farmington een hostel zijn, speciaal voor TransAm-fietsers. Doen, dus. Er zou op de deur een code zitten en die kon je gaan vragen op het politiebureau en daar kwam ik langs. Nee, die hadden ze niet, misschien bij de City Hall. Ze belde wel even voor me en ik kreeg inderdaad de code en de uitleg hoe ik die straat kon vinden. Op weg daar naar toe kwam ik langs een fietsenmaker met ook veel reclame voor de TransAm. Daar wisten ze me te vertellen dat het gebouw aan de overkant was.
Een heel mooi gebouw, vroeger in gebruik als gevangenis. Binnen bijzonder mooi ingericht, 3 slaapkamers met in totaal 14 bedden. Ik ben er alleen, dus ik kan maar kiezen. Jammer is dan wel dat er geen douche is. De noodzakelijke tassen breng ik naar boven en ik kan het niet laten om even de spaken te controleren. En tot mijn verbazing is er weer een kapot, in het achterwiel. Ik denk dat mijn bagage echt te zwaar is voor dit wiel. Maar goed, de fietsenmaker was aan de overkant, dat is pas geluk hebben. Geen weloverwogen beslissing om daarom in Farmington te overnachten. Maar wel een beslissing die heel goed uitpakt. Ik breng mijn fiets meteen weg en vraag om alles even goed na te kijken. Wat ben ik hier blij om, niet dat de spaak kapot is, maar dat me dit geen dagen of een huurauto gaat kosten.
Na wat inrichten hier, loop ik het stadje in. In een heel mooi ingericht cafe scoor ik een cappuccino me een warm kaneelbroodje. Het is gewoon een gezellig stadje en ik vind mijn restaurant voor vanavond ook al, op maandagavond is het de hele avond happy hour. En ik ben natuurlijk te voet, dus wat kan me gebeuren.
Nog even geld scoren uit de flappentapper (ATM) en naar de fietsenmaker. Gerepareerd en wel, voor 18 dollar. Buiten bij het hostel ga ik lekker in het gras zitten en omdat ik daar ook wifi heb, kan ik ook Skypen. Dus ik heb heerlijk in het zonnetje met Janny zitten Skypen.
Vandaag 78 km gefietst, ik begin dus echt achter te lopen op mijn schema. Maar dat is ook het gevolg van 3 dagen Bardstown door die gebroken spaak. Ik kijk wel of ik de westkust nog ga halen.
Ik heb vandaag mijn dochter Linda nog gesproken, ze had vandaag weer een echo gehad. Alles was prima, ze is nu 30 weken. Ik ben heel erg trots op haar, ze gaat voor een mooi kleinkind zorgen. En Chris, jij ook bedankt voor de leuke reacties.
En ook alle anderen die reageren, ik hoop dat ik het respect waar kan blijven maken. Maar tot nu gaat dat nog goed.