27 april 2011, ontberingen
Door: Ad
27 April 2011 | Verenigde Staten, Lexington
27 april 2011 – dag 5, de eerste bergketen
Vanochtend had ik me verslapen, ik werd pas om kwart over negen wakker, vrij laat voor een fietser met grootse plannen vandaag. Maar ik had ook slecht geslapen, er bleek nog iemand boven te wonen die het vannacht nodig vond om van een pianoconcert te gaan genieten. Even later kwam er nog een vrouw binnen, het hulpje van de bewoonster. Of ik toch niet een dag zou blijven, in de bergen zou het gaan spoken, regen, storm en onweer. Nee, ik wilde toch verder, zeker op die plaats nog een dag blijven, dat wilde ik niet. Ik kon gaan naar Vesuvius, ca. 45 km of nog door naar Lexington, zeker 80 km. In Vesuvius was een camping maar verder niet veel. Ik besloot om zeker te vertrekken en onderweg bekijken hoever ik kon gaan.
De eerste km’s waren heel zwaar, het regende flink en de weg klom behoorlijk. Ik had onderweg regen, tegenwind, storm, zon en altijd stijging. Het was flink afzien, aan het einde had ik honger, ik was koud, ik was moe en toch genoot ik nog. Na 31 km onafgebroken klimmen was ik Vesuvius. Onderweg had ik alleen nog een blikje opengemaakt wat ik uit Afton had meegenomen. Niet echt een verantwoord ontbijt, zo tegen 12 uur. Toen ik rond 4 uur in Vesuvius was, kwam ik als eerste een postkantoor tegen, daar naar binnen met mijn bidons, het water was bijna op. Ik kreeg te horen dat er een stukje verder een soort restaurant was. Daar aangekomen, je kunt het niet voorstellen, een kruising tussen een winkel van Sinkel en een friettent. Maar goed, ik een flinke hamburger met friet besteld. Ter compensatie dan wel 2 flessen met een 0-calorie drankje. Ik kreeg van Gerty een ansichtkaart mee, ik moest dan wel beloven er een terug te sturen als ik terug was.
Ik besloot dus om verder te gaan naar Lexington, een heel stuk door een vlak dal, maar aan het einde toch nog wat klimwerk. Om het niet af te leren zeg maar. Lexington bleek een militaire academie te hebben. Er liepen behoorlijk wat marinemensen in het wit op straat. Ze wezen me naar een hotel. Toen ik dat gevonden had, bleek het wel een behoorlijk duur hotel te zijn. Maar ik was wel toe aan een douche en een fijn bed, na afgelopen nacht. Ingecheckt en naar de kamer, fiets binnen en meteen een douche genomen.
Daarna wat tassen van de fiets afgehaald en de stad in om iets te gaan eten. Het eerste wat ik zag was een bistro dus daar naar binnen. Ze hadden heerlijk bier, een lekkere soep van de dag. Als hoofdgerecht koos ik een New York Strip. Er is misschien wel iemand die niet weet wat dat is: een heerlijke 10-oz gegrilld stuk vlees, aardappelpuree met groene asperges. De andere gasten liepen bijna allemaal naar buiten met een doggybag, ik niet, alles op!
Bij het hotel aangekomen bleek er in de tuin een grote tent te staan waar een feest aan de gang was, meedoen dus. Ik bestelde een bier en wilde betalen, niet nodig alles was gratis. Had dat eerder gezegd, dan was ik niet naar de stad gegaan. Ik raakte in gesprek met een paar feestgangers. Het bleek een feest te zijn van de studenten recht die gisteren en vandaag hun eindexamen hadden. Het was geen probleem als ik mee dronk.
Wat een dag weer, eerst verschrikkelijk afzien, maar dan ook echt tot het gaatje. Dan een lekker stuk in een dal, vlak en zonnig. Een venijnige klim en zo’n feest, ja wie maakt dat allemaal mee op 1 dag?
Dadelijk nog even plannen maken voor morgen. Ik heb vandaag 83 km gefietst en het totaal is nu 457 km, ietsje meer dan de planning.
Vanochtend had ik me verslapen, ik werd pas om kwart over negen wakker, vrij laat voor een fietser met grootse plannen vandaag. Maar ik had ook slecht geslapen, er bleek nog iemand boven te wonen die het vannacht nodig vond om van een pianoconcert te gaan genieten. Even later kwam er nog een vrouw binnen, het hulpje van de bewoonster. Of ik toch niet een dag zou blijven, in de bergen zou het gaan spoken, regen, storm en onweer. Nee, ik wilde toch verder, zeker op die plaats nog een dag blijven, dat wilde ik niet. Ik kon gaan naar Vesuvius, ca. 45 km of nog door naar Lexington, zeker 80 km. In Vesuvius was een camping maar verder niet veel. Ik besloot om zeker te vertrekken en onderweg bekijken hoever ik kon gaan.
De eerste km’s waren heel zwaar, het regende flink en de weg klom behoorlijk. Ik had onderweg regen, tegenwind, storm, zon en altijd stijging. Het was flink afzien, aan het einde had ik honger, ik was koud, ik was moe en toch genoot ik nog. Na 31 km onafgebroken klimmen was ik Vesuvius. Onderweg had ik alleen nog een blikje opengemaakt wat ik uit Afton had meegenomen. Niet echt een verantwoord ontbijt, zo tegen 12 uur. Toen ik rond 4 uur in Vesuvius was, kwam ik als eerste een postkantoor tegen, daar naar binnen met mijn bidons, het water was bijna op. Ik kreeg te horen dat er een stukje verder een soort restaurant was. Daar aangekomen, je kunt het niet voorstellen, een kruising tussen een winkel van Sinkel en een friettent. Maar goed, ik een flinke hamburger met friet besteld. Ter compensatie dan wel 2 flessen met een 0-calorie drankje. Ik kreeg van Gerty een ansichtkaart mee, ik moest dan wel beloven er een terug te sturen als ik terug was.
Ik besloot dus om verder te gaan naar Lexington, een heel stuk door een vlak dal, maar aan het einde toch nog wat klimwerk. Om het niet af te leren zeg maar. Lexington bleek een militaire academie te hebben. Er liepen behoorlijk wat marinemensen in het wit op straat. Ze wezen me naar een hotel. Toen ik dat gevonden had, bleek het wel een behoorlijk duur hotel te zijn. Maar ik was wel toe aan een douche en een fijn bed, na afgelopen nacht. Ingecheckt en naar de kamer, fiets binnen en meteen een douche genomen.
Daarna wat tassen van de fiets afgehaald en de stad in om iets te gaan eten. Het eerste wat ik zag was een bistro dus daar naar binnen. Ze hadden heerlijk bier, een lekkere soep van de dag. Als hoofdgerecht koos ik een New York Strip. Er is misschien wel iemand die niet weet wat dat is: een heerlijke 10-oz gegrilld stuk vlees, aardappelpuree met groene asperges. De andere gasten liepen bijna allemaal naar buiten met een doggybag, ik niet, alles op!
Bij het hotel aangekomen bleek er in de tuin een grote tent te staan waar een feest aan de gang was, meedoen dus. Ik bestelde een bier en wilde betalen, niet nodig alles was gratis. Had dat eerder gezegd, dan was ik niet naar de stad gegaan. Ik raakte in gesprek met een paar feestgangers. Het bleek een feest te zijn van de studenten recht die gisteren en vandaag hun eindexamen hadden. Het was geen probleem als ik mee dronk.
Wat een dag weer, eerst verschrikkelijk afzien, maar dan ook echt tot het gaatje. Dan een lekker stuk in een dal, vlak en zonnig. Een venijnige klim en zo’n feest, ja wie maakt dat allemaal mee op 1 dag?
Dadelijk nog even plannen maken voor morgen. Ik heb vandaag 83 km gefietst en het totaal is nu 457 km, ietsje meer dan de planning.
-
28 April 2011 - 06:15
Janny:
Schat je schrijft mooie verslagen. We kunnen je reis zo goed volgen. De foto's zijn erg mooi. Ik kan niet wachten tot ik ook naar Amerika ga om je weer kan zien en samen een stukje van de reis beleven.
Zet hem op weer vandaag, ik ben trots op jou.
x Janny -
28 April 2011 - 08:38
Bianca:
He Ad,
Wat leuk om je zo een beetje te kunnen volgen. Zo te lezen gaat het goed en heb je het super goed naar je zin. Geniet ervan want voor je het weet zit je weer een dossiertje te typen ;-) Heel veel succes!!!!!!
Groetjes -
28 April 2011 - 10:22
Rob V:
Avontier Ad;
Mooi jou verslag zo te kunnen volgen.
Je maakt nu van alles mee van voorspoed, tegenslag, zon, regen en de verscheidenheid van mensen, natuur en belevingen. Ik blijf je volgen. Veel succes en geniet van je indrukken.
-
28 April 2011 - 12:39
Wil Pols:
Zo Ad je maakt daar wat mee in je eentje. Ik ga je vanaf vandaag zeker volgen. Het is heerlijk om op een rustig moment je verslagen te lezen.
Zo kunnen wij ook een beetje meegenieten.
gr van Wil Pols -
28 April 2011 - 18:28
Leon:
Op dit moment ben je waarschijnlijk nog aan het ploeteren tegen wind regen en niet te vergeten de bergen. Ik mag zo ook weer gaan "ploeteren" . Maar daarvoor even jouw plantjes water gaan geven en de post uit je brievenbus halen. Als er blauwe brieven bijzitten wil je dat dan weten of moet ik ze maar even heel ver weg leggen ? Nou succes het komende weekend en daarna laat ik wel weer een berichtje achter. Gr. Leon -
28 April 2011 - 20:31
Johan Driesen:
Hoi Ad. Leuk je te kunnen volgen.
Ik vind het heel indrukwekkend wat je allemaal doet. Geniet van het echte leven. Ik kijk uit naar je volgende verslag. Groetjes Johan. -
28 April 2011 - 21:02
Hans En Pauline:
Hoi Ad, We willen je even laten weten dat ook wij in het thuisland "meeliften" en genieten van je indrukwekkende reisverhaal en foto's. Janny en ik werken weer fijn samen in het Nijmeegse en kunnen zo mooi bij na dagelijks even over jouw fietservaringen praten. Blijven fietsen en schrijven dus !! veel succes.
Groeten van Pauline ook namens Hans -
29 April 2011 - 07:28
Ildike:
Ha Ad,
Zo te zien en te lezen, gaat het goed met je. Leuk om het zo goed te kunnen volgen. Morgen wel je oranje trui, feestmuts of NL vlag niet vergeten, op koninginnedag. Heel veel succes nog, groetjes Ildike -
29 April 2011 - 08:33
Arnold:
hoi Ad
zwaar afzien???
je wordt toch maar lekker beloond met een feestje na een zware tocht
lekker toch
na zuur krijg je lekker zoet
ga zo door
groetjes Arnold & Yardlene -
29 April 2011 - 14:44
Mieke:
Zo even 6 dagen reis verslagen gelezen.
Goed joh.
sterkte suc6 verder en ben ik bere benieuwd.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
