1 mei 2011 - ik ben in Damascus

1 mei 2011 – Damascus
Vandaag begon al heel vroeg voor mij, ik was al om half 7 wakker. Niemand te zien nog in het park en het werd al wat lichter. En omdat ik alleen mijn slaapzak had gebruikt, ik sliep tenslotte op een tafel, was ik zo klaar met inpakken. Om 7 uur zat ik al op mijn fiets, het was nog behoorlijk koud, dus regenjack aan. Dat was ook binnen de korste keren nodig, het begon dus te regenen en ik hoorde in de verte ook onweer.
Vlak voor Rural Retreat kwam ik langs een benzinepomp waar ik ging schuilen. Ik vraag aan de man of hij het erg vond dat ik wat langer bleef, geen probleem. Tegelijk ook mijn ontbijt genomen, een croissantje en een beker French Vanilla. De koffie kreeg ik gratis, dus voor $ 0,72 had ik een ontbijtje. Op de balie stond een beker met een foto erop van een 4-jarig jongetje, de man vertelde dat die jongen was gevallen terwijl zijn moeder het gras aan het maaien was. Hij kwam met zijn vingers in de maaier en hij is er nu 8 kwijt. Een van de vingers kon vervangen worden door een teen. Ook dit was een goed doel om wat geld aan te geven.
Het was een goede beslissing om te blijven, want het onweer brak even later los, het licht viel even uit. Dus nog maar een koffie genomen, ik probeerde op Internet te gaan maar hij had geen Wifi, maar ik mocht wel even op zijn computer. Dus ik werd alleen gelaten in zijn kantoor. Wat geweldig toch dat vertrouwen.
Het ging verder wel bergop, maar goed te doen, geen tegenwind en een gelijkmatige stijging. In Sugar Groove kwam ik langs een volgend restaurantje. Een hele goedkope inrichting, kijk maar eens op de foto’s. Maar wel lekkere kip met friet. Ik raakte nog in gesprek met een wandelaar, hij was fietskoerier geweest in Hamburg en had zin in iets anders. Dus liep hij een trail dwars door de Apallachian, een tocht van 800 km. Ook niet gering toch.
Op naar Troutdale, bergop weer, maar nogmaals het ging prima. Even verder in Konnarock begon het weer te regenen zodanig dat schuilen nodig was. Het duurde maar 10 minuten, er moest wel gefietst worden, Damascus was het eindpunt voor vandaag. De laatste 6 km voor Damascus kwam de beloning voor die dag. Een geweldige gelijkmatige en brede afdaling, dik 60 km/u naar beneden, auto’s die achter me moesten blijven.
Toen ik Damascus binnen reed, gestopt bij een ijscotent, die had ik wel verdiend, tenminste volgens mij zelf. Best wel snel de Methodist Church gevonden want die hadden een huis speciaal voor bikers en hikers. Zojuist met een Amerikaan zitten praten die eigenlijk niet wilde werken en alleen maar reizen. Hij was nu aan het wandelen en het afvallen, hij was nu al 25 kg afgevallen en hij moest er nog 15. Daarna wilde hij naar Azie gaan om daar Engelse les te gaan geven.
Kortom een leuke plek om te blijven overnachten. Ik heb mijn spullen op een bed gelegd in een kamer met 6 bedden. Ik kijk later wel wie er bijgekomen zijn. Mijn fiets staat buiten, ik hoef mijn tent niet op te zetten. Ik moet nog wel even flink studeren wat de plannen voor morgen zijn, want volgens de beschrijving heb ik een ontzettend steile beklimming voor de boeg. Ik weet niet hoeveel km ik morgen zal kunnen maken.
Ik had verteld enkele dagen geleden dat ik aan de volgende kaart was begonnen. De kaarten zijn genummerd in oostelijke richting, tegengesteld dus aan mijn route. Het zijn er 12 en ik ben nu dus bezig op kaart 11.
Vandaag heb ik 92 km gefietst, mijn daggemiddelde is nu 89 km. Ik wil iedere dag proberen meer te fietsen dan mijn daggemiddelde. Ik heb tot nu in totaal 797 km afgelegd. Bepaald nog geen 6800 km, maar het begint al wel iets te worden.