24 mei 2011 - taxi, bus en trein

24 mei 2011 – Kansas City
Gisteren heb ik besteed aan het regelen van de reis van vandaag. Fiets inpakken, vervoer naar Kansas City en de trein naar La Junta. Kansas City is een stad van bijna een half miljoen inwoners, dus best wel groot.
Vanochtend bij het ontbijt kwam de eigenaar vertellen dat hij mij toch niet naar Kansas City zou brengen, te druk en nog wat onduidelijkheden. Lekker is dat, meteen de taxi gebeld en vastgelegd dat ik door hen naar Kansas City gebracht wilde worden, wat geen probleem was. Om10 uur ging de bikeshop Tailwind Cyclists open, leuke naam voor een fietsenwinkel. De fiets inpakken ging toch nog wel even duren, rond 12 uur zou het klaar zijn. Dan ben je blij dat het ruim is gepland. Ondertussen even de stad in om een lunch te scoren. De taxi zou er om 12.20 u zijn, en dat werd ook nagekomen. Gezien de enorme grote taxi was de fietsdoos op de achterbank geen enkel probleem.
De rit duurde ruim 2 uur, mijn Engels werd flink bijgespijkerd. De chauffeur had in Vietnam gevochten, hij had meerdere huwelijken achter de rug, allerlei ziektes onder de leden, problemen met zijn kinderen, streng religieus, ik wist eigenlijk bijna alles van hem inmiddels. Geen navigatie aan boord, bij het station wilde hij me eigenlijk al wel snel kwijt, aan de achterkant. Ik ga echt niet met een fietsdoos, reistas en schoudertas slepen. Ik moest hem even overtuigen dat er voor passagiers met bagage echt wel een andere ingang moest zijn. Na wat aanwijzingen toch de voorkant van het station gevonden, ik eerst naar binnen om het Amtrak-loket te vinden. En waar ik mijn bagage moest inchecken, het lijkt namelijk wel een vliegreis. Mijn ticket via Internet boeken en betalen was allemaal gelukt. De fiets meenemen kostte $5, een heel ander bedrag dan in een vliegtuig, dat dan weer wel.
Het Union-station is echt een oud Amerikaans station, groot, groot, heel groot. Daar even rondgedoold en me verbaasd over alles. Bij een info-balie gevraagd naar de mogelijkheden in deze stad, als je ongeveer 5 uur kunt spenderen. Ik werd geadviseerd om de bus naar de Plaza aan Mainstreet te nemen. Daar is een winkelcentrum wat in samenwerking met Sevilla is ingericht. Daar was ik vorig jaar april, en inderdaad was dat een mooie stad.
Dus de bus genomen en naar de Plaza, een hele mooie plek om je creditcard te plunderen. Maar dat doe ik dus niet, ik moet het ook allemaal meenemen op de fiets en ik wil er niets meer bij hebben. Ik was al blij dat ik vanochtend alles in de grote reistas kreeg. Want toen ik vertrok naar Amerika had ik er nog de handbagage-koffer bij en die heb ik nu niet meer. De helm paste er niet meer in, die heb ik nu bij me.
En in een heel leuk cafe zit ik nu dus dit verslag te schrijven, terwijl deze dag nog niet is afgelopen. De treinreis komt er nog aan, maar daar vertel ik wel over bij het volgende verslag.
Bedankt voor alle steun, het is fijn om te weten dat ik kennelijk de juiste beslissing genomen heb om uit dit tornado-gebied te vertrekken. En nu is het bereiken van de westkust ook weer mogelijk.