10 juni 2011 - 2 passen

Inderdaad vanochtend eerst een ontbijt in Dillon, daarna de poging om weer op de juiste weg te komen. Maar gelukkig kom ik een andere fietser tegen die me de juiste weg wijst. Op weg naar de 2 passen van vandaag. Een lange rechte weg naar de eerste, de Badger Pass. De stijgingen hier zijn een stuk minder dan in Virginia of Kentucky, daar moest ik nogal eens lopen, in de Rocky’s heb ik dat nog niet meegemaakt. Uiteraard volgt er een afdaling de vallei in.
Op de kaart zie ik dat er na 29 km de volgende pas wacht, de Big Hole Pass. Ook hier een gestage beklimming die niet echt zwaar is, maar wel lang. Bovenop spreek ik een andere fietser die aan een tocht door Amerika bezig is, maar dan volgens zijn eigen route. Zijn fietsmaatje is nog onderweg, een klein stipje op de weg naar boven. De pas is volgens mijn GPS 2250 meter hoog.
In de afdaling stop ik even bij die andere fietser, de gebruikelijke vragen. Welke route doe je, waar heb je vannacht geslapen en wat is je doel voor vandaag. We wisselen de overnachtingsadressen uit. Ze blijken uit Wisdom vertrokken te zijn en het doel is Dillon. Zelfde etappe dus als ik gepland heb.
In Jackson is het inmiddels tijd voor een lunch, het is half drie en 78 km staan er op de teller. Het is verleidelijk om hier te stoppen en een rustdag te nemen, maar dan een echte. Er moet dan wel iets te doen zijn, niet Jackson met 38 inwoners. Verder dus naar Wisdom naar het aanbevolen motel.
Toen ik daar aan kwam, bleek het kantoor gesloten te zijn. Op de voordeur hingen 3 enveloppen met daarin de key-cards van de kamers die nog vrij waren. Het afrekenen zou nog wel volgen. Na de gebruikelijke douche naar het dorp, er zijn zelfs 2 restaurants. Op mijn menu staat vandaag kipfilet met champignon-roomsaus. Ik heb voldoende burgers op de laatste weken.
Niet zo spannend allemaal vandaag. De teller staat voor vandaag op 109 km. Morgen wil ik doorgaan naar Darby (90 km) of Hamilton (119 km). Als ik Hamilton eindig dan wil ik de dag erna een rustdag nemen. Maar dan een echte rustdag, eentje zonder fietsen.
Linda, ik ben de 4000 km gepasseerd, ook een prestatie natuurlijk. Maar wat jij gedaan hebt sinds eind januari 0 km is ook een hele prestatie, daar mag je ook trots op zijn. En je weet nog wat je me beloofd hebt, wachten tot ik terug ben?
Petra, ik heb de card ook aangevraagd en via de mail mijn nummer al gekregen, bedankt voor de tip!