5 september – pech, pech
Door: Ad
05 September 2014 | Argentinië, Salta
Het begon zo goed vanochtend. Een lekker ontbijt, de zon op de binnenplaats, lekkere plek om de fietsen in elkaar te gaan zetten. Er staken wel wat onderdelen uit, een crank, de handel om de steekas vast te zetten, derailleurbeschermer. Ik accepteer best wel een krasje op mijn fiets, het is tenslotte een gebruiksvoorwerp. Maar wel een waar we nu heel erg van afhankelijk zijn.
Tijdens het transport was het voorwiel eruit en dat had ik vastgemaakt aan het frame. Maar dan wel zodanig dat de remschijf aan de zijde van het frame zat en niet aan de buitenkant. Maar helaas bleek dit niet voldoende geweest te zijn, de remschijf was krom. En dit soort problemen is er een van de buitencategorie. De juffrouw van het hostel wees me de beste fietsenmaker van de stad. Bij de andere fiets was er niets aan de hand. Het is wel een leer voor de volgende keer, de remschijf eraf en die aan de binnenzijde van de achtervork vastmaken. Of een fiets kopen met velgremmen, onder wereldfietsers een goede gewoonte.
Maar goed, wij naar die fietsenmaker. Het was eigenlijk alleen maar een werkplaatsje. Maar hij verkocht wel fietsen met schijfremmen, dus dat gaf goede hoop. Nog beter was dat hij me liet zien dat ik het voorwiel anders moest vastmaken, volgens hem was het probleem nu weg. Vreemd, want ik had het voorwiel eruit gehaald en ik zag toch echt een flinke slag in de remschijf. Maar goed, we konden weer fietsen en ik was behoorlijk opgelucht. Om dat te vieren even naar de overkant naar een cafe waar we een cafe con leche en een cafe cortado dronken.
Vervolgens fietsten we naar het station van de trein naar de wolken. Want we hebben bijna €300 betaald en nu de treinreis niet door kan gaan, willen we die natuurlijk wel terug. Na enig zoekwerk en het overwinnen van taalproblemen vonden we het kantoor. Aan de voordeur hing een brief met daarop aanwijzingen hoe we ons geld terug konden krijgen. Opgelost, tenminste dat hopen we. Op de fiets terug naar het hostel, maar onderweg bleek de remschijf toch weer problemen te geven. Het is de remschijf van de fiets van Janny. We hebben allerlei oplossingen besproken, maar teruggaan naar de fietsenmaker was toch het beste. Inmiddels was het half twee in de middag en van 13 tot 17 u is hier alles dicht.
Een mooi moment om de reisverslagen bij te werken, zoals onze lezers hebben gemerkt. En om de spullen te gaan verdelen over de tassen. Want denk je: USB-kabel, oplaadbare batterijen de GoPro-accu’s liggen nog in Waalwijk!!! Moeten we nog uitweiden over de korte woorden die volgden? Maar goed, voordat we vertrokken hadden we afgesproken dat alles wat we zouden vergeten, dat zou mijn schuld zijn. Dus die discussie hoefden we niet meer te voeren. Maar dan nog, dan hebben we die spullen niet plotseling hier. Ok, dat gaan we oplossen.
Maar eerst de fiets, ik op de fiets weer naar de fietsenmaker waar dat cafe tegenover was. Terwijl ik daar zat te wachten, was er bij de benzinepomp een stukje verder kennelijk iets aan de hand. Ik telde ca. 8 politie-auto’s en 3 motoren. Het is hier kennelijk gebruikelijk om met een passagier te rijden. Vreemde jongens, die Argentijnen. Ik heb nog een gesprek aangeknoopt met een van de collega’s waarmee ik een schouderbadge heb geruild.
Het was geen probleem om de schijf te repareren, hij zag nu toch ook dat er echt een flinke slag in zat. Ik moest vanavond om 8 uur terugkomen en dan was het klaar. Te voet terug naar het hostel, onderweg nog een paar winkeltjes binnen om een USB-kabel met de juiste aansluiting te scoren. Uiteindelijk een beetje vreemd winkeltje gevonden in een soort steegje, hekwerk ervoor en binnen een vader met dochter die de handel voerden. Maar goed, ze hadden penlites en de juiste kabel. Tijd voor een verfrissende douche, ik maakte me echt zorgen of het met de fiets allemaal nog goed zou komen.
Om kwart voor acht was ik weer in de werkplaats. Ik zag de fiets staan, zonder voorwiel. Er stond een oude vrouw achter de kassa. Ik begreep van haar dat hij met het wiel weg was en dat hij snel weer terug zou zijn. Noodgedwongen moest ik weer in het cafe aan de overkant zitten wachten. Geen slechte plek om te wachten. Na een half uurtje zag ik de man weer in de werkplaats staan. Hij had de remschijf moeten vervangen, begreep ik uit zijn verhaal. En inderdaad, weer keurig netjes recht. Voor 300 pesos (€27) konden we weer rijden. Hij maakte me ook nog even heel duidelijk dat ik de fiets toch altijd op slot moest zetten, want er worden ook hier fietsen gestolen. Terug naar het hostel gefietst en de fiets reed weer perfect.
En het is een heel fijn gevoel dat alles toch weer geregeld is en binnen 1 dag. Dat moest toch wel even gevierd worden met een lekker diner. Op het plein waar we al eerder waren naar een ander restaurant en gekozen voor een gerecht met een Argentijnse hoeveelheid vlees. En dat klopte ook, we kregen een soort bbq met daarop een bak met heel veel vlees. De ober had ons wel proberen uit te leggen wat voor vlees het allemaal was. Ik zal er niet over uitweiden wat er allemaal bij zat, maar ik heb niet alles geproefd. Maar wat we wel gegeten hebben, was heerlijk en meer dan voldoende. De ober nam het restant mee, maar niet naar de keuken. Aan een tafeltje achter in het restaurant stond hij zelf het restant op te eten. Rare jongens, die Argentijnen.
Welterusten en tot het volgende reisverslag.
Tijdens het transport was het voorwiel eruit en dat had ik vastgemaakt aan het frame. Maar dan wel zodanig dat de remschijf aan de zijde van het frame zat en niet aan de buitenkant. Maar helaas bleek dit niet voldoende geweest te zijn, de remschijf was krom. En dit soort problemen is er een van de buitencategorie. De juffrouw van het hostel wees me de beste fietsenmaker van de stad. Bij de andere fiets was er niets aan de hand. Het is wel een leer voor de volgende keer, de remschijf eraf en die aan de binnenzijde van de achtervork vastmaken. Of een fiets kopen met velgremmen, onder wereldfietsers een goede gewoonte.
Maar goed, wij naar die fietsenmaker. Het was eigenlijk alleen maar een werkplaatsje. Maar hij verkocht wel fietsen met schijfremmen, dus dat gaf goede hoop. Nog beter was dat hij me liet zien dat ik het voorwiel anders moest vastmaken, volgens hem was het probleem nu weg. Vreemd, want ik had het voorwiel eruit gehaald en ik zag toch echt een flinke slag in de remschijf. Maar goed, we konden weer fietsen en ik was behoorlijk opgelucht. Om dat te vieren even naar de overkant naar een cafe waar we een cafe con leche en een cafe cortado dronken.
Vervolgens fietsten we naar het station van de trein naar de wolken. Want we hebben bijna €300 betaald en nu de treinreis niet door kan gaan, willen we die natuurlijk wel terug. Na enig zoekwerk en het overwinnen van taalproblemen vonden we het kantoor. Aan de voordeur hing een brief met daarop aanwijzingen hoe we ons geld terug konden krijgen. Opgelost, tenminste dat hopen we. Op de fiets terug naar het hostel, maar onderweg bleek de remschijf toch weer problemen te geven. Het is de remschijf van de fiets van Janny. We hebben allerlei oplossingen besproken, maar teruggaan naar de fietsenmaker was toch het beste. Inmiddels was het half twee in de middag en van 13 tot 17 u is hier alles dicht.
Een mooi moment om de reisverslagen bij te werken, zoals onze lezers hebben gemerkt. En om de spullen te gaan verdelen over de tassen. Want denk je: USB-kabel, oplaadbare batterijen de GoPro-accu’s liggen nog in Waalwijk!!! Moeten we nog uitweiden over de korte woorden die volgden? Maar goed, voordat we vertrokken hadden we afgesproken dat alles wat we zouden vergeten, dat zou mijn schuld zijn. Dus die discussie hoefden we niet meer te voeren. Maar dan nog, dan hebben we die spullen niet plotseling hier. Ok, dat gaan we oplossen.
Maar eerst de fiets, ik op de fiets weer naar de fietsenmaker waar dat cafe tegenover was. Terwijl ik daar zat te wachten, was er bij de benzinepomp een stukje verder kennelijk iets aan de hand. Ik telde ca. 8 politie-auto’s en 3 motoren. Het is hier kennelijk gebruikelijk om met een passagier te rijden. Vreemde jongens, die Argentijnen. Ik heb nog een gesprek aangeknoopt met een van de collega’s waarmee ik een schouderbadge heb geruild.
Het was geen probleem om de schijf te repareren, hij zag nu toch ook dat er echt een flinke slag in zat. Ik moest vanavond om 8 uur terugkomen en dan was het klaar. Te voet terug naar het hostel, onderweg nog een paar winkeltjes binnen om een USB-kabel met de juiste aansluiting te scoren. Uiteindelijk een beetje vreemd winkeltje gevonden in een soort steegje, hekwerk ervoor en binnen een vader met dochter die de handel voerden. Maar goed, ze hadden penlites en de juiste kabel. Tijd voor een verfrissende douche, ik maakte me echt zorgen of het met de fiets allemaal nog goed zou komen.
Om kwart voor acht was ik weer in de werkplaats. Ik zag de fiets staan, zonder voorwiel. Er stond een oude vrouw achter de kassa. Ik begreep van haar dat hij met het wiel weg was en dat hij snel weer terug zou zijn. Noodgedwongen moest ik weer in het cafe aan de overkant zitten wachten. Geen slechte plek om te wachten. Na een half uurtje zag ik de man weer in de werkplaats staan. Hij had de remschijf moeten vervangen, begreep ik uit zijn verhaal. En inderdaad, weer keurig netjes recht. Voor 300 pesos (€27) konden we weer rijden. Hij maakte me ook nog even heel duidelijk dat ik de fiets toch altijd op slot moest zetten, want er worden ook hier fietsen gestolen. Terug naar het hostel gefietst en de fiets reed weer perfect.
En het is een heel fijn gevoel dat alles toch weer geregeld is en binnen 1 dag. Dat moest toch wel even gevierd worden met een lekker diner. Op het plein waar we al eerder waren naar een ander restaurant en gekozen voor een gerecht met een Argentijnse hoeveelheid vlees. En dat klopte ook, we kregen een soort bbq met daarop een bak met heel veel vlees. De ober had ons wel proberen uit te leggen wat voor vlees het allemaal was. Ik zal er niet over uitweiden wat er allemaal bij zat, maar ik heb niet alles geproefd. Maar wat we wel gegeten hebben, was heerlijk en meer dan voldoende. De ober nam het restant mee, maar niet naar de keuken. Aan een tafeltje achter in het restaurant stond hij zelf het restant op te eten. Rare jongens, die Argentijnen.
Welterusten en tot het volgende reisverslag.
-
06 September 2014 - 15:48
Leon:
Je hebt t op je vakantie nog drukker dan op je werk. -
06 September 2014 - 16:18
Wil:
Nou dat was weer een karweitje tussendoor.
Gelukkig is alles opgelost en heb je niet zo'n vervelende wachtruimte gehad dus geen reden om te klagen.
En ondertussen kon Janny ook lekker even bijkomen!
En dat het restant van het eten niet in de kliko belandde is toch prima.
Dat jullie spullen vergeten zijn dat kan ik haast niet geloven, na zo'n lange voorbereidingstijd.
Wij beginnen meestal een dag van te voren en ja dan krijg je dit soort probleeempjes.
Op naar het volgende avontuur.
gr Frans en Wil -
06 September 2014 - 16:20
Corrie:
Ad en Janny. De eerste tegenslagen weer overwonnen. Dit moet een goed gevoel geven. Veel plezier verder.x
-
06 September 2014 - 18:13
Frank:
Hai beste jongen (en ega).
Dat dit nu moest gebeuren na al die voorbereidingen(ook op andere plaatsen dan thuis :-).
Dat die camera het nog niet doet (of gedaan heeft) scheelt heel wat webruimte bij YouTube en zo.
Fijn dat het allemaal toch weer goedgekomen is.
Ik wens jullie (op dit moment vanuit Duitsland) heel veel plezier in jullie verdiende vakantie.
Leuk om het zo te volgen.
Groetjes ook van Nikon.
Frank -
06 September 2014 - 18:42
Annelies:
Wat n pech , maar als dat alle pech is dan verloopt de reis verder top, succes -
07 September 2014 - 09:40
Carolien:
Ha Ad en Janny,
Mooie start van jullie fietsvakantie. Dat zijn van die dingen waar je later om kunt lachen, maar je moet ze toch maar even oplossen in een vreemd land.
Vandaag kan het fietsen dan toch echt beginnen. Inderdaad een mooie afstand om te beginnen.
Succes vandaag. Groetjes Carolien
-
07 September 2014 - 10:00
Geert:
Ha die Ad
Kan me die korte woordjes wel voorstellen.
Je kent me die zouden bij mij wat langer
Zijn geweest.
Ik hoop dat het hier bij zal blijven.
Groetjes
Geert
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
